Táboa de contidos
- 1. Comprendendo a diferenza entre establecer límites e erguer muros
- 2. Mostrarte tal como es é unha fortaleza.
- 3. O Reto de Entregar Amor Incondicional
- 4. A importancia de recoñecer a validez da nosa dor, sen comparacións
- 5. Equilibra a túa atención entre as emocións positivas e negativas, sen omitirlas.
- 6. O éxito na terapia nutrese do teu esforzo persoal.
- 7. A esencia do amor auténtico reside na súa liberdade, mentres que o fundamento das relacións atópase na confianza e
- 8. Navegando polas Augas Cambiantes do Duelo
No sinuoso viaxe cara ao autocoñecemento e a sanación emocional, a terapia psicolóxica ergueuse como unha ferramenta transformadora, capaz de iluminar os recunchos máis recónditos do noso ser, ofrecéndonos valiosas leccións para navegar polas complexidades da vida.
Ao longo da miña traxectoria como psicóloga e conselleira no vasto universo da astrología, o zodíaco e as relacións interpersoais, fun testemuña e partícipe de incontables historias de crecemento, amor propio e reencontros emocionais que marcaron un antes e un despois na vida de moitos.
¡Prepárate para unha viaxe reveladora que cambiará a túa percepción sobre ti mesmo(a) e sobre o mundo que te rodea!
1. Comprendendo a diferenza entre establecer límites e erguer muros
Crear límites é esencial para unha vida equilibrada, servindo como guía do que consideramos aceptable ou inaceptable na nosa conduta.
Ao definir os nosos límites, impulsamos o noso benestar e enriquecemos as nosas conexións con outros.
Aínda que poida causar medo inicialmente definir estes espazos persoais, as almas verdadeiras acatarános e comprenderán o seu valor.
En contraste cos límites, os muros xorden como mecanismo de defensa fronte a feridas emocionais previas.
Aínda que erguer barreiras poida parecer un refuxio inicialmente, eventualmente convértese nun obstáculo.
Estas barreiras non só nos illan do mundo exterior; tamén nos confinan, inhibindo o noso desenvolvemento persoal e a habilidade para enfrontar as nosas vivencias pasadas.
Abordar un trauma esixe tempo e espazo para procesalo adecuadamente; por iso, construír muros arredor destas experiencias resulta contraproducente.
Canto máis tempo permaneza intacto o muro, maior será o desafío para derrubalo.
2. Mostrarte tal como es é unha fortaleza.
Enfrontarse á vulnerabilidade pode parecer un desafío, pois expóñenos a posibles feridas emocionais. Con todo, se evitamos ser vulnerables por medo aos resultados adversos, non só nos estamos negando a oportunidade de vivir conexións máis íntimas e significativas con outros, senón que tamén nos estamos limitando.
Ao permitirnos ser abertos e vulnerables, enriquecemos as nosas vidas con relacións máis sólidas e verdadeiras.
Isto tamén reforza a nosa crenza na nosa propia capacidade para superar obstáculos.
Aínda que é certo que a vulnerabilidade pode conducirmos ao dor, tamén o é que dela se poden extraer valiosas leccións e beneficios inesperados.
Evitar a vulnerabilidade impide o noso crecemento persoal e o noso aprendizaxe.
Rechazar a nosa necesidade de ser vulnerables significa privar aos nosos seres queridos da oportunidade de brindarnos o seu apoio.
Cando lles pechamos as portas durante os nosos momentos máis emotivos, transmitímoslles unha falta de confianza na súa habilidade para manexar os nosos sentimentos delicadamente.
É completamente válido sentir o que sentimos; expresar as nosas emocións ante aqueles en quen confiamos e que nos valoran é fundamental.
3. O Reto de Entregar Amor Incondicional
Ás veces, resulta difícil entregar o noso amor a alguén cuxo recoñecemento propio e cualidades internas nos son descoñecidos.
Queremos que as persoas queridas vexan o valor que teñen desde a nosa perspectiva, desexamos que descubran a súa capacidade a través da mirada que lles ofrecemos.
Envolvémonos na fantasía de que, amosándolles amor incesantemente, lograrán quererse a si mesmos como nós xa o facemos.
Con todo, isto raramente se converte en realidade.
Cando unha persoa está atrapada en pensamentos negativos sobre si mesma, o cariño que recibe do exterior non é suficiente para cambiar a súa situación.
O único camiño cara ao autodescubrimento e amor propio é enfrontar e sanar as feridas e falsidades que os fixeron crerse indignos do amor.
Só entón poden abrazar un sentimento xenuíno de afecto por eles mesmos.
Ata non atopar ese amor interno, permanecerán incrédulos ante a idea de ser amados puramente sen intereses ocultos.
Por tanto, amar sen condicións implica aceptalos completamente como son, evitando calquera xuízo crítico e permitindo que se expresen libremente.
4. A importancia de recoñecer a validez da nosa dor, sen comparacións
É esencial ter presente que as comparacións cos demais non son necesarias.
Cada ser transita o seu propio camiño, nutrido polas súas vivencias e capacidades únicas, o que fai que as comparacións sexan desacertadas.
Ás veces, ao atoparnos con alguén cuxa historia está marcada por adversidades intensas, podemos chegar a infravalorar as nosas propias loitas internas crendo que carecen de relevancia en contraste. É posible que pensemos erradamente que non temos dereito a sentirnos afectados por certos acontecementos ante a dor allea máis visible.
Con todo, é crucial recoñecer a realidade do noso propio sufrimento independentemente de como se mida fronte ao alleo. Se este impactou a nosa existencia e causounos dor, entón a nosa experiencia merece ser validada.
Recoñecer a lexitimidade da nosa dor bríndanos a oportunidade para abordala conscientemente, comprendela mellor e aprender a evolucionar xunto a ela.
Así pois, debemos evitar restarlle importancia aos nosos propios conflitos internos; en cambio, é vital aceptalos e confrontalos para poder transcenderos.
5. Equilibra a túa atención entre as emocións positivas e negativas, sen omitirlas.
"Actúa como se todo estivese ben, ata que o estea" é unha frase común que moitos escoitaron.
A miúdo ensínannos a ocultar os nosos sentimentos de tristeza ou enfado, pretendendo que non están alí coa esperanza de que simplemente desaparezan.
Promoveuse o concepto erróneo de que recoñecer as nosas emocións en lugar de suprimilas é incorrecto.
Ao non permitirnos experimentar as nosas verdadeiras emocións, sexan positivas ou negativas, perdemos a posibilidade de comprendelas e descubrir as súas causas.
As emocións flúen naturalmente como as ondas do mar.
Se permitímonos ser levados por estas ondas no seu punto máis alto, atoparemos a fortaleza para continuar cando a intensidade diminúa.
En cambio, se resistimos esta corrente emocional, esgotaremos as nosas forzas antes de poder recuperarnos tras o desafío.
Non é conveniente obsesionarse cos sentimentos adversos; con todo, tampouco debemos evitalos nin combatelos.
Ao aceptar e vivir as nosas emocións conforme xurdan poderemos procesalas adecuadamente e avanzar cara á nosa superación.
6. O éxito na terapia nutrese do teu esforzo persoal.
A efectividade da terapia, así como sucede noutros aspectos da nosa existencia, está estreitamente ligada a canto empeño e dedicación lle investimos.
Non basta con só facer acto de presenza nas consultas, compartir as nosas experiencias co especialista, atender ás súas orientacións e logo deixalo todo atrás ata que chegue o momento do seguinte encontro.
É comparable a asistir a clases escolares sen tomar nota nin repasar o aprendido, esperando obter excelentes cualificacións sen o debido esforzo.
Ao aplicar diligentemente as técnicas e capacidades beneficiosas que o noso guía terapéutico nos ensina para incorporalas no noso día a día, veremos un cambio significativo. Os froitos serán moito máis abundantes se adoptamos un rol activo e comprometido durante o noso proceso terapéutico.
7. A esencia do amor auténtico reside na súa liberdade, mentres que o fundamento das relacións atópase na confianza e no establecemento de fronteiras
A miúdo resulta complexo distinguir entre o concepto de amor e o dinamismo das relacións.
Como individuos, temos a inclinación natural a equiparar os nosos sentimentos amorosos cara aos demais, sexa en vínculos románticos, familiares ou con amigos íntimos.
Non obstante, aínda que o noso amor polos demais debería ser libre de condicións, é crucial implementar límites e honrar a autonomía individual para cultivar unha relación equilibrada.
O amor xenuíno flúe libremente sen condicións; con todo, para que unha relación prospere saudablemente necesita estar cimentada sobre piares de confianza recíproca e límites claramente definidos e respectados por ambas partes involucradas.
Cando estes límites son ignorados dentro do vínculo, é posible manter un cariño cara esa persoa mentres se toma distancia para preservar o benestar emocional propio e do outro.
8. Navegando polas Augas Cambiantes do Duelo
A mente humana está construída para decodificar e organizar a información que recibe, tratando de atopar patróns e secuencias claras. Con todo, as nosas emocións non sempre seguen esta lóxica estruturada.
Isto leva a miúdo a un choque entre o lóxico e o emocional.
Enfrontar emocións difíciles fainos desexar establecer unha data específica para superar estas sensacións.
Pero a dor non se adhire a tales límites temporais.
Durante o duelo, é posible que xusto cando cremos estar progresando, atopémonos con días ou mesmo meses onde parecería que retrocedemos. Isto non é realmente un paso atrás; é simplemente a natureza impredecible da dor facendo o seu percorrido.
Intentar analizalo só o fai máis enigmático.
Por iso, abrazar as nosas emocións sen resistencia, conscientes de que eventualmente cesarán aínda que agora parezan abrumadoras, é a nosa mellor estratexia.
A medida que transitamos por este proceso de duelo, comezamos a experimentar breves períodos de serenidade que nos ofrecen un respiro necesario.
Con todo, as ondas emocionais poden volver presentarse inesperadamente.
Neses oasis momentáneos de paz é crucial lembrarnos a nós mesmos que chegará o día no cal o noso benestar florecerá novamente.
Subscríbete ao horóscopo semanal gratuíto
Acuario Aries Balea Cáncer Capricornio Escorpión Leo Peixes Saxitario Touro Virxe Xémini